Araştırmalara göre en zararlı 3 ebeveynlik tarzı: Çocuğa iyilik değil kötülük yapılıyor

Ebeveynlik, bir çocuğun fiziksel, duygusal, zihinsel ve sosyal ihtiyaçlarını karşılamak için yapılan tüm faaliyetleri içerir. Yapılan psikolojik araştırmalar sonucunda, 3 ebeveynlik tarzının çocuğun bakımı ve gelişimi için tehlikeli olduğu ortaya çıktı.Otoriter ebeveynlikte, anne ve baba çocuğa katı kurallar koyar ve bu kurallara uyulmasını bekler. Bu ebeveynlik modelinde, şefkat eksikliği vardır. Kurallar, genellikle herhangi bir açıklama yapmadan konulur ve disiplin ön plandadır. Otoriter ebeveynlik tarzıyla yetişen çocuklar, kendi fikirlerinin ve duygularının değersiz olduğu hissine kapılabilirler, bu da zamanla öz saygılarının azalmalarına neden olabilir. Bu durum, gelecekte sağlıklı ilişkiler kurmalarını da zorlaştırır.İzin verici ebeveynlik olarak da bilinen Laissez Faire stilinde ebeveynler, çocuklarına çok fazla alan tanır ve sınırlı sayıda kural koyar. Çocuklar, çoğu zaman kendi başlarına kararlar alırlar ve ebeveynleri, arkadaşça bir tutum sergileyerek disiplin uygulamaktan kaçınır.Bu ortam, başlangıçta sevgi dolu ve rahat gibi görünse de, çocukların sorumluluk duygusundan yoksun olmasına zemin hazırlayabilir. Araştırmalara göre, izin verici ebeveyn stiliyle büyüyen çocuklar, genellikle eylemlerinin bir sonucu olmadığını düşünüyor, bu da uzun vadede riskli sonuçlar doğurabiliyor.İlgisiz ebeveynler, çocuklarının temel ihtiyaçlarını karşılasalar da, duygusal bağ kurmaktan kaçınırlar ve çocuklarıyla nadiren iletişim kurarlar. Çocuğun ihtiyaçlarına duyarsızdırlar ve çoğunlukla kendi başlarına kalmalarına izin verirler. İlgisiz ebeveynlerle büyüyen çocuklar, uzun vadede sağlıklı ilişkiler kurmakta ve temel yaşam becerilerini geliştirmekte zorluk çekebilirler. Ayrıca bu çocuklarda kaygı, depresyon ve davranış sorunları gibi duygusal zorluklar da gelişebilir.Uzmanlar, çocukların sağlıklı gelişimlerini desteklemek için daha dengeli, destekleyici ve anlayışlı ebeveynlik yaklaşımlarının benimsenmesi gerektiğini vurguluyor.

Araştırmalara göre en zararlı 3 ebeveynlik tarzı: Çocuğa iyilik değil kötülük yapılıyor
reklam
Araştırmalara göre en zararlı 3 ebeveynlik tarzı: Çocuğa iyilik değil kötülük yapılıyor

Ebeveynlik, bir çocuğun fiziksel, duygusal, zihinsel ve sosyal ihtiyaçlarını karşılamak için yapılan tüm faaliyetleri içerir. Yapılan psikolojik araştırmalar sonucunda, 3 ebeveynlik tarzının çocuğun bakımı ve gelişimi için tehlikeli olduğu ortaya çıktı.

Otoriter ebeveynlikte, anne ve baba çocuğa katı kurallar koyar ve bu kurallara uyulmasını bekler. Bu ebeveynlik modelinde, şefkat eksikliği vardır. Kurallar, genellikle herhangi bir açıklama yapmadan konulur ve disiplin ön plandadır. Otoriter ebeveynlik tarzıyla yetişen çocuklar, kendi fikirlerinin ve duygularının değersiz olduğu hissine kapılabilirler, bu da zamanla öz saygılarının azalmalarına neden olabilir. Bu durum, gelecekte sağlıklı ilişkiler kurmalarını da zorlaştırır.
İzin verici ebeveynlik olarak da bilinen Laissez Faire stilinde ebeveynler, çocuklarına çok fazla alan tanır ve sınırlı sayıda kural koyar. Çocuklar, çoğu zaman kendi başlarına kararlar alırlar ve ebeveynleri, arkadaşça bir tutum sergileyerek disiplin uygulamaktan kaçınır.Bu ortam, başlangıçta sevgi dolu ve rahat gibi görünse de, çocukların sorumluluk duygusundan yoksun olmasına zemin hazırlayabilir. Araştırmalara göre, izin verici ebeveyn stiliyle büyüyen çocuklar, genellikle eylemlerinin bir sonucu olmadığını düşünüyor, bu da uzun vadede riskli sonuçlar doğurabiliyor.
İlgisiz ebeveynler, çocuklarının temel ihtiyaçlarını karşılasalar da, duygusal bağ kurmaktan kaçınırlar ve çocuklarıyla nadiren iletişim kurarlar. Çocuğun ihtiyaçlarına duyarsızdırlar ve çoğunlukla kendi başlarına kalmalarına izin verirler. İlgisiz ebeveynlerle büyüyen çocuklar, uzun vadede sağlıklı ilişkiler kurmakta ve temel yaşam becerilerini geliştirmekte zorluk çekebilirler. Ayrıca bu çocuklarda kaygı, depresyon ve davranış sorunları gibi duygusal zorluklar da gelişebilir.Uzmanlar, çocukların sağlıklı gelişimlerini desteklemek için daha dengeli, destekleyici ve anlayışlı ebeveynlik yaklaşımlarının benimsenmesi gerektiğini vurguluyor.